روآية روآية 30 يوم عشق
~...~...~...~...~...~
تأليف الكاتبة \ نورهان عبد الرحمن
~...~...~...~...~...~
الحلقه الثانية
الجزء الأول
~...~...~...~...~...~
بدأية يوم جديد
صحى محمد صباحآ اول مافتح عينه أستغرب جدآ من الحلم وسببه يعنى ازاى
يحلم بواحدة مش طايقها اصلا طلع الافكار فيها من دماغه وقام يجهز عشان يروح شغله
بعد وقت جهز وخرج من غرفته ع الفطار والداه واخواته البنات واخوه ووالداته
محمد : صباح الخير
الجميع : صباح النور
والداه : ايه يامحمد عملت ايه فى الحادث بتاع امبارح
والداته : حادث ايه
محمد : مفيش ياماما خبطت واحدة بالعربيه
والداته : يلهوى وايه اللى حصل
محمد : متخفيش ياماما حاجه بسيطه
اخواته : يعنى هى كويسه
محمد : اه الحمدلله
والداه : يامفترى اول يوم تجى فى الجامعه تخبط واحده بالعربيه
محمد : ههههههههههههههه الحمدلله بقى يابابا نصيب
وفطروا جميعآ
عمر يلا انا هخرج ع جامعتى عشان متأخرش
والداه : اتفضل
تسنيم : يلا وانا كمان همشى باى
الجميع : خلى بالك من نفسك
والداتهم : وانا هخرج ع المدرسة
وكل واحد راح اتجاه شغله معادة نيرمين ووالداها
والداها : ايه يانيرمين لسه الشركة مردتش عليكى
نيرمين : لسه والله يابابا
والداها : طب يابنتى متسبينى اوديكى شركة من شركات اصحابى
نيرمين : يابابا انا عايزه اشتغل بشهادتى باامتيازاتى مش بالواسطة
والداها : يانيرمين ماهما اكيد هيقبلوكى بشهادتك مش قصه واسطه
نيرمين : طب يابابا سبنى بس انتظر الشركة دى ولو مردوش هطلب مساعدة حضرتك
والداها : خلاص ماشى ياحبيبتى يلا انا هقوم اريح شويه علشان العيادة بليل
نيرمين : اتفضل
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
والداة نورهان : يلا يانونو اصحى عشان تفطرى قبل ماانزل ع المشغل
نورهان بنوم : طب روحى ياماما وانا اما اصحى هجهز فطار لنفسى
والداة نورهان : انتى ناسيه رجلك يابنتى هتحضرى لنفسك ازاى
نورهان : اوف اه نسيت داانا كدا مش هعرف اروح الجامعه
والداة نورهان : مفيش جامعات اخوكى هيخلك اجازه
نورهان : والمحاضرات ياماما دا الامتحانات قربت
والداة نورهان : معلش دينا تبقى تنقلهملك وتشرحلك
نورهان : ماشى ياماما اللى تشوفيه
والداة نورهان حضرت الفطار لنورهان وجبتهولها لحد عندها وبعد وقت نزلت راحت ع المشغل بتاعها
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
فى بيت والد دينا اللى ميعرفش حاجه عن بنته من عمر 5 سنوات
مراته علياء ربة منزل
احمد ابنه الاكبر متزوج بقاله شهرين مراته اسمها شروق عامل مشروع صغير ع قده ومستقل بحياته
وطبعا ولاده كبار لانه كان متجوز وعليا من قبل والداة دينا فى السر
عمرو ابنه الثانى عنده 28 سنه بيشتغل محاسب فى شركة
علياء : ايه ياحبيبى انت نازل
عمرو : ايوه ياماما رايح الشركة عايزه حاجه
علياء : تسلم يلا فى رعاية الله
عمرو : سلام عليكم
ونزل عمرو
دينا كانت راكبه الباص ورايحه للجامعه لكن الباص عطل ونزلت مشيت لحد اول الشارع
اللى ساكن فى والداها لكن هى متعرفش وفضلت رجليها جايبها لحد ماوقفت قريبه جدآ
من عمرو اخوها والاتنين فى نفس الوقت وقفوا تاكسى
دينا : ع فكرة انا وقفته الاول
عمرو : لا ع فكرة انا اللى وقفته الاول
دينا : لا انا وميصحش كدا
عمرو : لا انتى اللى ميصحش كدا بعد ازنك انا متأخر ع شغلى
دينا : وانا ذنبى ايه ان حضرتك اتلكعت فااتاخرت انا مش هقف فى المكان المقطوع دا
الراجل سواق التاكسى مشى من كتر مازهق منهم
دينا : عجبك كدا
عمرو : انا بردوا انا مش فاهم انتى طلعتيلى منين
دينا : اوف
ومشيت دينا قدامه وهى متعصبه جدآ وخايفه فى نفس الوقت من المكان اللى هى
متعرفوش ومفيهوش حد
وبعد وقت مشى لقيت حد عمال يضربلها كلاكس مبصتش وبقت تسرع فى خطواتها
لحد مانزل من اوبر عمرو وراح واقفها
دينا : انت تانى فى ايه
عمرو : يعنى انا الحق عليا انى طلبت اوبر وقولت اخدك فى طريقى لان الطريق دا مش كويس
دينا : وانا اش ضمنى بيك انك مش عايز تخطفنى
عمرو : انتى مجنونه انتى ناسيه اللى حصل ورا
دينا : لو سمحت متغلطش
عمرو : طب حضرتك هتيجى معايا ولا امشى
دينا بصت فى ساعتها
دينا : ايوهاجى
وركبوا سوا وبعد وقت وصلت لجامعتها وبكدا عمرو عرف جامعتها ونزلت من العربيه
بعد ماحسبت ع مشوارها وعمرو كمل طريقه
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
يمر الوقت محمد خلص كشوفاته وقعد يقلب فى تليفونه وبدأ يوصل تفكيره لنورهان
فضل يفكر فى نورهان وتفاصيلها ومش عارف ايه السبب ومن غير مايفكر قام قلع
البلطو بتاعه وخرج من المستشفى ركب عربيته وراح ع محل ورد وجاب بوكيه ورد
وراح ع محل شيكولاتات واشترى علبه شيكولاته وراح لطريقه ع بيت نورهان
نورهان قاعده فى الصاله نايمه ع الكنبه قصاد التلفزيون بتتفرج وبتأكل لب
يرن جرس الباب نورهان
نورهان : ياربى مين هو انت مخدتش مفتاحك يامعتصم
وقامت تتنطط لحد الباب فتحت الباب للتفاجئ بى محمد قدامها ماسك بوكيه الورد والشيكولاته
نورهان : انت
محمد : مساء الخير
نورهان : نعم
محمد : انا جاى اطمن عليكى واخد ورقك علشان اقدملك ع اجازه
نورهان : شكرآ بس انا مفيش حد معايا عشان اقولك اتفضل
محمد : ممكن تدهملى مش هدخل وخدى دول
معتصم طالع ع السلم
معتصم : مين حضرتك
نورهان : دا اللى خبطنى
معتصم : وموقفه كدا ليه اتفضل
نورهان : لانى لوحدى
دخل محمد بعد اصرار معتصم عليه وووو
الوووووونكمل بعدين
نــــــــــــــهـــــــــــــايـــة الـــحــلــقـــه
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
روآ↙↙↙↙
تأليف الكاتبة: نورهان عبد الرحمن
تعليقات
إرسال تعليق