روآية روآية 30 يوم عشق
~...~...~...~...~...~
تأليف الكاتبة \ نورهان عبد الرحمن
~...~...~...~...~...~
الحلقه الثالثة
الجزء الأول
~...~...~...~...~...~
دخل محمد بعد اصرار معتصم عليه
وبعد مامحمد دخل رحب بيه معتصم وبعد وقت قليل وسكوت نورهان
معتصم : حضرتك تشرب ايه
محمد :ربنا يخليك ولا اى حاجه وانا بعتذر جدآ ع اللى حصل بجد اسف انا عايز
ورق الانسة نور عشان اجبالها الاجازة وكمان هجبلها الامتحانات هنا
معتصم : ازاى هتعمل كدا
محمد : انا اقدر اعمل كدا كويس جدآ
نورهان : ليه يعنى ايه اللى خلاها سهله بنسبالك
محمد : سهلة لانى معيد فى الجامعة جديد
نورهان : معيد
محمد : ايوه وكمان والدى الدكتور منتصر بيدرس لى سنه تالته ورابعه
نورهان بذهول : ازاى يعنى
محمد : هو ايه اللى ازاى
نورهان : اصلك مختلف جدآ عن الدكتور منتصر
محمد : ماعلينا المهم عايز تقارير المستشفى لو سمحتى علشان امشى
معتصم : لا تمشى ايه انت هتتغدا معانا ولا انت ايه مش حابب نبقى صحاب
محمد : شرف ليا اننا نبقى صحاب اصلا بس معلش مرة تانيه لانى مستعجبل
معتصم :ماشى هعدهالك المرة دى هقوم اجبلك التقارير
وبالفعل قام معتصم يجيب الورق ونورهان قاعدة سرحانه ومحمد بيبصلها
من تحت لتحت خرج معتصم ومعاه الورق واداه لمحمد
محمد : يلا هستأزن انا واتشرفت بيك يامعتصم
معتصم : انا اللى اتشرفت بيك
محمد : وبقرر اسفى ياانسة نورهان واتمنى تقبلى اعتذارى
نورهان بحدة : حصل خير
محمد سلم ونزل ركب عربيته تحت نظر والداة نورهان ومشى ع بيته
معتصم : يابنتى خفى قلة ذوق شويه مع الناس الراجل جاى لحد عندك علشان بيساعدك
نورهان : ودى اقل حاجه يعملها لانه هو السبب
معتصم : هو السبب اه لكنه مش مجبور ع اللى بيعمله دا
نورهان : هو اصلا بيعمل كل دا لانه خايف ارفع عليه قضيه
معتصم : مش باين عليه الخوف او انه بيخاف خالص ع فكرة هو محترم هى دى القصه
نورهان : ماعلينا تعالى دخلنى اوضتى
وهنا يرن جرس الباب
نورهان : طب افتح الاول هتلاقيها دينا
معتصم : اى اوامر تانيه ياسمو الاميرة
نورهان : هاشوف
معتصم : بت رخمه اوى
وراح فتح الباب ليلتقى العينان العاشقان ببعضهما
دينا : مساء الخير اخبارك يامعتصم
معتصم : سرحان فى عيونها
دينا بكسوف : معتصم انت معايا
معتصم بأحراج : ايوه عامله ايه
دينا : الحمدلله وانتى
معتصم : تمام اوى
دينا : يدوم نو صاحيه
معتصم : ايوه ادخلى
دينا : طب اوعى عشان ادخل
وجت والداة معتصم
ودخلوا سوا
دخلت مامت نورهان ع المطبخ ودينا ع نور
دينا : ايه ياقلبى عاملة ايه النهاردة
نورهان : الحمدلله ياحبيبى
دينا : طب الحمد لله انا جبتلك محاضرات النهارده يلا اشرحهالك
وبالفعل بدأت دينا تشرح لنورهان تحت انظار معتصم الهيمان فيها
محمد بعد وقت وصل البيت وطلع البيت لاقهم متجمعين ع الغدا
والداته : تعالى يلا ياحبيبى عشان تتغدا
محمد : لا ياماما انا جعان نوم انا هطلع ارتاح شويه
وطلع محمد ع غرفته غير هدومه وفضل نايم ع سريره وهو سرحان فى نورهان
وميعرفش ايه السبب
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
شروق تليفونها يرن ردت
شروق : الووو مساء النور بجد اتقبلت اوكى هاجى فى المعياد اكيد وقفلت
والداها : شكل التليفون دا مهم اوى ياشوشته
شروق : اتقبلت فى الشركة الهندسية للمنشااءات والعقارات _____
والداها : انتى كنتى مقدمه فيها طب ليه مقولتليش يابنتى دا مالكها صديقى جدآ
وابنه اللى بيدرها
شروق : ماانت عارف يابابا واسيط نو
والداها : ماشى ياحبيبتى مبروك عليكى
وقام دخل مكتبه واتصل بصديقه صاحب الشركة
منتصر : الووو ازيك يامعز
معز : اهلا يامنتصر ياحبيبى عامل ايه ايه والله وحشنى
منتصر : والله وانت كمان
وبعد السلامات
منتصر : شوف يامعز انا ليا عندك خدمه بنتى اتعينت عندكم وعايزاك تخلى بالك منها
بس والنبى من غير ماتحس لانها بتكره الواسيط
معز : ازاى بنتك تقدم وتستنى كنت تعرفنى
منتصر : والله انا لسه عارف لانها مبتحبش الواسيط زى ماقولتلك انا عايز
اقولك انى بكلمك من وراها
معز : لا متقلقش عليها دى بنتى يامنتصر اكيد مش هتواصينى ع بنتى
منتصر : تسلم يامعز دا العشم بردوا يااخويا
وبعد كلام كتير قفلوا سوا
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
دينا : ها فهمتى
نورهان : تمام تسلمى ياحبيبتى
والداة نورهان : يلا يابنات يلا يامعتصم علشان تتعشوا
دينا : لا ياخالتى انا همشى علشان اتعشى مع ماما
والداة نورهان : اقعدى يختى مامتك فى المطبخ وهى اللى مجهزالكم العشا اصلا
معتصم : ايه دا خالتى حبيبتى عندنا وانا اقول ريحة الاكل احلوت ليه
والداة دينا : هههههههههههههههههه اهلا يابكاش
واتلموا جميعآ وقعدوا يتعشوا ويهزروا وبعد وقت وسهرو مع بعض وبعد كدا
اخدت دينا مامتها وراحوا ع شقتهم
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
كان محمد راح فى النوم وهو قاعد بيفكر فى نورهان وفجاءه سمع صووت نورهان بتصحيه
نورهان : محمد محمد اصحى يامحمد
محمد فتح عيونه ببطء ليرى نورهان لابسة فستان بينكهادى وفى ورود بنفسج وجايبه شعرها الطويل المموج ع كتفها ع جنب وميكاب هادى كانت شبه حوريات البحر
محمد : ع فين
نورهان : ع جنتى
محمد مسك ايدها اللى كانت داهلو نورهان وقام مشى معاها ودقات قلبه تتسارع كالبركان
دخلوا فى مكان زى حديقه بس كان فى ورود واشجار ملونه الوان جميله فضلت ماسكه ايده
وماشيه وسط الورود والاشجار لحد ماوصلت قصاد بحر لكن البحر كان صغير
مش كبير وكأنه ع قدهم
قعدت نورهان ع الشط ومحمد راح قطف وردة قرب منها وحطهالها فى شعرها
وفضل بصصلها اوى وعيونه بتلمع
نورهان : بكسوف : بتبصلى كدا ليه
محمد : سرحان فيكى انتى رقيقه اوى يانورى
نورهان بااستغراب : نورى ؟
محمد : ايوه نورى مش عجبك الاسم
نورهان : بالعكس انا بعشق الاسم دا ونفسى اسمى اول بيبى ليا نورى
علشان كدا استغربت
محمد : يبقى انتى نورى الاولى
نورهان : نورك الاولى ؟
محمد : ايوهنورى انا عايز اقولك
نورهان : قول
محمد : انا عايز اقولك انى بـــــ _____________
وصحى محمد من نومه ع صوت عمر عامل ازعاج فى غرفته
محمد : يادى القلق ايه يابنى انت بتخبط فى ايه ام الازعاج
عمر : عايز اخد برفن من عندك بتاعتك عشان بتاعتى خلصت ونازل الصبح بدرى
محمد : خده وامشى اطلع برا داانت مقلق
عمر : اه ماهو عشان نشلتك من الحلم ابقى وطى صوتك شويه
محمد : هو انا صوتى كان طالع
عمر : اه اوى انت ونورك
محمد بأحراج : اطلع برا يالا
وخرج عمر ومحمد فضل يفكر فى الحلم ونورهان
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
نورهان فى نومها شافت محمد بيصحيها
نورهان : انت ايه اللى جابك تانى ودخلت اوضتى ازاى اصلا
محمد : انا ممشيتش انا جواكى
نورهان بأستغراب : هو انت عاوز ايه بالظبط
محمد : عاوزك معايا
نورهان : فين
محمد : فى جنه العاشقين
نورهان : انا مش فاهمه
محمد : هقولك بس تعالى
نورهان : هاقوم ازاى وانا فى الجبس
قرب منها محمد وشالها بدون مقدمات وخرج بيها وراح نفس المكان اللى كان فى حلمه
الوووووونكمل بعدين
نــــــــــــــهـــــــــــــايـــة الـــحــلــقـــه
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
↙↙↙↙
تأليف الكاتبة: نورهان عبد الرحمن
تعليقات
إرسال تعليق